رابطه بین سبک های هویت یابی و هوش هیجانی با یادگیری خود تنظیمی

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبکهای هویتیابی و هوش هیجانی با یادگیری خود تنظیمی در بین دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان جیرفت در سال تحصیلی 92-91 صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دوره متوسطه شهر جیرفت بود که 244 نفراز آنها به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه (131 پسر و 113 دختر) انتخاب شدند. آزمودنی ها پرسشنامه های سبک های هویتی ربطی (برزوینسکی 1989)، پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ (1999) و پرشسنامه راهبردهاییادگیری خوودتنظیمی(پینتریچ،1988) را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین سبک های هویتیابی اطلاعاتی، هنجاری و تعهد با یادگیری خود تنظیمی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ولی بین سبک اجتنابی با یادگیری خود تنظیمی رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین بین همه ی مولفه های هوش هیجانی و یادگیری خود تنظیمی رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک های هویتیابی و مولفه های هوش هیجانی قادر به پیش بینییادگیری خود تنظیمی می باشند. واژه های کلیدی: هویتیابی، هوش هیجانی،یادگیری خود تنظیمی.